Do dzieła!
Instalacja
Instalacja Ruby zależy oczywiście od platformy, której używasz na co dzień. Jeżeli:- cieszysz się jakąś odmianą Linuksa – uruchom narzędzie do pobierania pakietów, a na pewno znajdziesz
Ruby w repozytorium (użytkownicy mojego ulubionego Gentoo piszą oczywiście
emerge ruby, nie muszą nawet klikać :) - posiadasz nowego Maca z MacOS-em? – Ruby jest już na pokładzie! Podobno najlepiej pisze się w Ruby w TextMate.
- posiadasz Windows? – współczuję, bowiem w tym wypadku musisz samodzielnie ściągnąć instalator i pewnie kliknąć kilka razy “Yes”, w odpowiedzi na pytanie: Czy chcesz zainstalować najlepszy język programowania na swoim komputerze? Na osłodę dostaniesz kilka gadżetów, takich jak edytor z kolorowaniem składni (oczywiście użytkownicy Linuksa, niezależnie od tego czy korzystają z Emacsa czy Vima gardzą takimi gadżetami).
Konsola
Kiedy będziesz już szczęśliwym posiadaczem tego zacnego języka (a właściwie jego interpretera), możesz
od razu zacząć cieszyć się jego obecnością, nie otwierając nawet edytora!
Jak każdy porządny język skryptowy, wyposażony jest on w konsolę, w której można
wprowadzać polecenia w sposób interaktywny. Wywoływana jest ona za pomocą
polecenia:
irb
Dzięki temu napisanie najprostszego programu, czyli Hello world sprowadza się do
wpisania w konsoli:
> puts "Hello world" #=> Hello world
Uwaga.
W powyższym zapisie przyjąłem następującą konwencję, która będzie używana dalej -
pojedynczy znak ”>” to znak zachęty konsoli Ruby. To co po nim następuje, musi
zostać wprowadzone przez Ciebie. Natomiast komentarz, po którym następuje strzałka
”#=>” oznacza to, co powinno pojawić się na ekranie w wyniku wykonania kodu.
W dalszych przykładach pomijany jest znak zachęty konsoli.
W zasadzie większość fragmentów kodu można skopiować do konsoli i wszystko powinno działać bez zarzutu. Jedynie w ostatnim rozdziale poświęconym metaprogramowaniu pojawiają się przykłady, które nie będą działać (o ile nie będzie zainstalowana platforma Ruby on Rails i nie zostaną załadowane odpowiednie biblioteki). Rozdział ten ma jednak charakter bardziej poglądowy, więc nie powinno to stanowić większego problemu.
Tyle powinno wystarczy na początek. A jeśli twój apetyt na Ruby właśnie się zaostrzył, zapraszam do omówienia podstawowych typów danych.
Poprzedni rozdział | Następny rozdział